Praca formacyjna na miesiąc październik – Tajemnica Nawiedzenia Świętej Elżbiety

Instrukcja: Do zastosowania. Należy ją przeczytać uważnie, niczego nie pomijając.

Najpierw pomodlę się do Ducha Świętego prosząc, o dar przyjęcia Bożego Słowa. Potem uważnie, powoli i z wiarą przeczytam wyznaczony fragment Ewangelii. Następnie zaczyna się praca rozumu, woli i serca. Będę zastanawiał się: „co Bóg mówi?” i „co Bóg mówi do mnie?”

Uzupełnię moją refleksję o tekst Matki Urszuli przypadający na dany tydzień.

Dalej prowadząc zamyślenie zapytam się: „Co mam zmienić w moim życiu?”

I staram się to co odkryłem, zastosować w mojej codzienności.

Wszystko zaś zanurzam w ufnej modlitwie, rozważając tajemnicę różańca przypadającą na dany miesiąc.

Medytacje ze św. Urszulą. II tajemnica – Nawiedzenie Św. Elżbiety

Łk 1,39 -42. 46 -50

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy.  Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.  Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona.

Magnificat

Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana,  i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię –  a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.

I tydzień . 03. – 09.10

„ Cudem Wszechmocnego stała się Matką samego Boga. Jeżeli kiedy, to teraz musiała odczuwać potrzebę cichej kontemplacji, odosobnienia, samotności, ale Bóg dał poznać Maryi stan jej krewnej, Elżbiety…Zrozumiała Maryja, że czynna miłość bliźniego to najprawdziwszy akt miłości ku Bogu. A ja? Czy nie wolę nieraz raczej dogadzać sobie, choćby swej pobożności, niż służyć bliźnim i poświęcać się dla nich?

II tydzień 10.10 -16.10

„ Magnificat – oto hymn radości, świętego Bożego szczęścia…Duch Maryi rozradował się, podziwiając pełnię łask, jakie Bóg na Nią zlał, i ta radość zostanie w jej duszy na zawsze…Cierpienie z miłości ku Bogu rodzi szczęście, które się objawia przez cichą pogodę ducha i stały uśmiech na ustach, choć łza w sercu…Nic może tak nie przemawia do obojętnych w wierze, do niewierzących, jak widok osoby zawsze pogodnej, promiennej szczęściem wewnętrznym, uśmiechniętej, choć się wie, że niejeden krzyż dźwiga, że niejedna troska ją przygniata.

III tydzień 17.10 – 23.10

„ Pokora rodzi radość w Panu, bo pokorny, nie myśląc o sobie, widzi wielkość, świętość, wszechmoc Boga i raduje się tym, jak dobre dziecko cieszy se z dobroci swej matki. Czuje, że właśnie ta jego niskość pozwala mu całkowicie rzucić się w przepaść miłości Bożej i tam utonąć, jak kropla wody w oceanie bez brzeżnym…

Łk 1,67 – 70.74 -75.78b – 79

Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:
«Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida:
jak zapowiedział to z dawien dawna przez usta swych świętych proroków,
iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez lęku służyć Mu będziemy
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze.
Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju».

IV tydzień 24.10 – 30.10

„ Zachariasz chwali Pana cudownym hymnem wdzięczności. Za łasku należy się Panu wdzięczność, uwielbienie…Z mocy nieprzyjaciół wyrwani…Nieprzyjacielem moim są moje własne złe skłonności, moja wrodzona pycha, ambicja, lenistwo..

V tydzień 30.10 – 6.11

„ Aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju…Oto droga Boża, droga prowadząca do świętości. Pokój to najdrogocenniejszy dar, jak Boże Dziecię na świat przyniosło, jaki aniołowie w cudownym śpiewie przy narodzeni Chrystusa światu ogłosili. Pokój – to Bóg w duszy, w sercu ludzkim, który wszystko uspokaja, który biedną duszę podnosi ku górze, tam, gdzie hałas ziemski nas nie dosięga….

Zobacz także