Nabożeństwo ekumeniczne 2017

Tegoroczny TYDZIEŃ MODLITW O JEDNOŚĆ CHRZEŚCIJAN przebiega pod hasłem „Pojednanie – miłość Chrystusa przynagla nas” (2 Kor 5,14-20). Nabożeństwo w kaplicy Sanktuarium św. Urszuli miało miejsce w pierwszym dniu Tygodnia, to jest w środę 18 stycznia 2017 roku. Nabożeństwo zgromadziło przedstawicieli różnych wyznań chrześcijańskich – Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego – reprezentowanego przez ks. superintendenta Jana Ostryka, Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, którego przedstawicielem był ks. Marcin Kotas, Kościoła Chrześcijan Baptystów – w osobie pastora Roberta Bożydaja, Kościoła Zielonoświątkowego reprezentowanego przez pastora Piotra Wisełkę, i Kościoła Rzymskokatolickiego – z ramienia Poznańskiej Grupy Ekumenicznej reprezentowali go ks. Tomasz Siuda i ks. Mirosław Tykfer. Byli obecni bracia franciszkanie z Wronek, proboszcz parafii św. Wawrzyńca w Pniewach, ks. Marek Szukalski, który – już tradycyjnie – prowadził nabożeństwo, oraz gospodarze miejsca – ks. kapelan Piotr B, o. Andrzej Grzesiak i siostry urszulanki. Do wspólnej modlitwy włączyli się także wierni świeccy, czyli mieszkańcy Pniew. Ich coraz liczniejszą obecność na nabożeństwie ekumenicznym w Pniewach zauważył organizator spotkania ks. Tomasz Siuda w słowie skierowanym do obecnych na końcu nabożeństwa.

Tegoroczne teksty nabożeństw celebrowanych w ramach Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan na całym świecie przygotowali chrześcijanie z Niemiec – nie bez powodu. Rok 2017 jest bowiem rokiem 500. rocznicy wystąpień Marcina Lutra i reformacji. Jak wyjaśnił ks. Tomasz Siuda na końcu spotkania, ta rocznica rzutowała na wybór tematu Pojednanie – miłość Chrystusa przynagla nas oraz tematów poszczególnych dni Tygodnia.

Nabożeństwo w kaplicy Sanktuarium przebiegało pod hasłem Jeden umarł za wszystkich, gdyż taki temat ustalono na pierwszy dzień Tygodnia Modlitw. Na początku nabożeństwa miało miejsce wyznanie grzechów – w tym roku ta część nabożeństwa była wyjątkowo rozbudowana i bardzo wyraźnie nawiązała do takich trudnych wydarzeń w dziejach Kościoła, jak reformacja. Jak czytamy w broszurze tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność: To nabożeństwo jest otwartym wyznaniem grzechów podziału i zarazem prośbą o ich przebaczenie. Posłużono się w tej modlitwie bardzo wymownym obrazem muru, którego poszczególnymi kamieniami są właśnie różne grzechy spowodowane przez podziały, brak zgody i jedności:

W historii było wiele ruchów odnowy w Kościele, którego wierni zawsze potrzebują nawracania się do Jezusa Chrystusa. Czasami te ruchy prowadziły do niezamierzonych podziałów. Fakt ten przeczy temu, o co Jezus prosi Ojca (J 17,23): „Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś”. Wyznajmy nasze grzechy i módlmy się o przebaczenie i uzdrowienie ran, które zostały spowodowane przez nasze podziały.

Wymieniono takie „kamienie”, które istnieją w nas, we wspólnotach, w społeczeństwie: brak miłości, nienawiść i pogarda, fałszywe oskarżenie, dyskryminacja, prześladowanie, niszczenie wspólnoty, nietolerancja, wojny religijne, odrzucenie, nadużycie władzy, izolacja i pycha.

W kazaniu pastor Piotr Wisełka nawiązał przede wszystkim do aktu pokuty, do owego symbolicznego muru, wskazując na Boga, który tak umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne (J 3, 16-17). Ten mur można pokonać tylko w Jezusie Chrystusie i dlatego może szczególnie w tym roku Bóg przynagla nas do czynnego poszukiwania jedności w Nim. I jeszcze jedna była ważna myśl – to nie uczniowie wybrali sobie Mistrza, ale Jezus wybrał swoich uczniów, szukał ich, by poszli za Nim. I my, mimo że zbłądziliśmy jak owce (Iz 53, 4-12), możemy się czuć wybranymi. Jezus nas szuka… i znajduje.

Po modlitwie wiernych jeszcze zabrał głos ks. superintendent Jan Ostryk, wspominając w dniu pogrzebu zmarłego ks. infułata Romana Skrzypczaka, duchownego Kościoła Polskokatolickiego, współzałożyciela poznańskiej grupy ekumenicznej i wieloletniego przewodniczącego poznańskiego oddziału polskiej rady ekumenicznej. Słowa ks. Jana były o tyle ważne w tym miejscu, ponieważ Ksiądz Infułat gościł również na nabożeństwach ekumenicznych w Sanktuarium św. Urszuli. Ksiądz Jan Ostryk zachęcał przy tej okazji do tego, byśmy podziękowali nie tylko za ludzi, którzy nas wyprzedzili w drodze do Domu Ojca, ale potrafili także podziękować za obecnych wśród nas, za przyjaciół, bliskich, za świadomość naszego życia, za tych, którzy już składali świadectwo o wielkości Boga.

Spotkanie – zarówno to w kaplicy, przy ołtarzu, jak i później przy kolacji – przebiegało jak zawsze w atmosferze bardzo serdecznej, otwartej, nawet rodzinnej. Na pewno przyczynia się do tego także św. Urszula towarzysząca ekumenicznym nabożeństwom duchowo, wszak była swego czasu – wspomniał o tym ks. Tomasz Siuda, prekursorką ekumenizmu, kiedy w Skandynawii działała w Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, do którego należeli przedstawiciele różnych wyznań chrześcijańskich i zgodnie współpracowali dla dobra sprawy.

Świat potrzebuje posługi pojednania, która przełamie bariery, zbuduje mosty, wprowadzi pokój i otworzy drzwi do nowego sposobu życia w imię Tego, który pojednał nas z Bogiem – Jezusa Chrystusa. Jego Duch Święty prowadzi nas do pojednania w Jego imię.

Miłość Chrystusa przynagla nas do modlitwy, ale także do wyjścia poza nasze modlitwy o jedność między chrześcijanami. Wspólnoty i Kościoły potrzebują daru Bożego pojednania jako źródła życia. Lecz ponad wszystko potrzeba im tego dla wspólnego świadczenia wobec świata, „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał” (J 17,21). (z tekstów broszury TMoJCh 2017)